Հանրահաշիվ Դաս-17
Հայոց Պատմություն
Առաջադրանք.
- Ի՞նչ քաղաքականություն էր վարում Հայաստանը Արտավազդ 2-րդի օրոք: Ճի՞շտ էր արդյոք այն: Ձեր կարծիքը
Արտավազդ երկրորդ թագավորը գահակալել է մ. թ. ա. 55–34 թթ-ին:
Նա հմուտ դիվանագետ էր, ռազմական գործիչ, օտար լեզուների գիտակ: Նա լավ բանաստեղծ էր, թատերագիր և հայ թատրոնի հիմնադիրը:
Թագավորել է միջազգային անբարենպաստ իրադրության՝ Հռոմի և Պարթևստանի միջև սրված հակամարտության պայմաններում: Այդուհանդերձ, կարողացել է պահպանել Հայաստանի անկախությունը: Միջագետք արշավող հռոմեացի զորավար Մարկոս Կրասոսին չի տրամադրել 1600-անոց հայկական հեծելազորը և դրանով նպաստել է Խառան քաղաքի մոտ վճռական ճակատամարտում պարթևական բանակի հաղթանակին: 53 թ-ի հունիսին Արտաշատում հայտարարել է իր բարեկամությունը պարթևներին, սակայն չի խզել դաշնակցային հարաբերությունները Հռոմի հետ:
Կարծում եմ, որ Արտավազդ 2-րդ -ի դիվանագիտորեն հմուտ, ճկուն ու չեզոք քաղաքականությունը ճիշտ էր և բարենպաստ: Նա իր երկրի բարօրության և շահերի համար մտածող թագավոր էր:
- Ներկայացրե՛ք Հայաստանի ներքաղաքական և արտաքին քաղաքական դրությունը վերջին Արտաշեսյանների օրոք:
Արտաշեսյանների օրոք Հայաատանի ներքաղաքական և արտաքին քաղաքական դրությունը եղել է լարված, քանի որ եղել է երկու երկրների՝ Հռոմի և Պարթևստանի միջև չեզոք դիրք պահելու խնդիր։ Հայաստանը չէր ուզում խառնվել Հռոմի և Պարթևստանի պատերազմի միջև։
Tarea de Español
Conjuga los verbos entre paréntesis en presente.
- Hoy Luis y María van a la playa.
- ¿Desde cuando tú levantas tan temprano?
- Yo me acuesto a las doce.
- Nosotros nos bañamos en la piscina por las tardes.
- Este niño se llama Marcos.
- Ángela no se despierta nunca antes de las 10.
- Siempre que vamos de viaje vosotros pedís
- Yo me lavo las manos 10 veces al día.
- Mi hijo se despierta muchas veces por el ruido de los coches.
- Marta y yo nos preparamos la cena juntas todos los días.
EJERCICIO:
1) ¿Cómo te llamas?
2) La gente se levanta muy tarde después de una noche de fiesta.
3) Yo me enfado cuando pierdo un partido de fútbol.
4) Normalmente, ¿a qué hora te acuestas los fines de semana?
5) Las mujeres se pintan cuando van a la discoteca.
6) Solo yo me afeito dos veces por semana. Soy muy perro.
7) Mis suegros nos llaman Juan y María.
8) Los jóvenes se divirtieron en una barbacoa en el campo.
9) Los domingos por la mañana yo no me muevo del sofá.
10) ¿Vosotros vos bañares o vos ducháis ?
Mi dia
Hola. Yo soy Maria. Yo vivo en Madrid con mi familia. Mis padres son médicos y trabajan en un hospital. Tengo un hermano que se llama Pedro y una hermana que se llama Ana. Mi hermana es pequeña, tiene sólo 2 años. Mi día empieza a las siete de la mañana, yo me despierto, me lavo, me cepillo los dientes y me visto. Después voy a la cocina y desayuno.
Luego voy al colegio. Yo estudio en el séptimo grado. Tengo muchos amigos en el colegio. Nosotros pasamos muy buen tiempo en el colegio, estudiamos muchas cosas interesantes, dibujamos, cantamos…..
Nos gusta jugar al fútbol después de las clases. Mi mejor amigo se llama Sergio. Sergio vive cerca de nuestra casa por eso vamos a casa juntos. Vamos a casa en autobús pero si hace buen tiempo vamos a pie. Cuando llego a casa, como, descanso un poco, veo la tele y preparo mis deberes. A veces mi madre me ayuda con los deberes. Por la noche todos cenamos juntos. Después jugamos un poco con mis hermanos o vemos la tele. Luego me ducho, me acuesto, leo un poco y duermo.
Տեքստից դուրս գրել բոլոր բայերը և գրել՝ որ դեմքով են խոնարհված, օրինակ՝ soy – yo, trabajan – ellos, etc
Vivo-yo, son-ellos, trabajan-ellos, tengo- yo, se llama- el/ella, tiene-el, despierto, lavo, cepillo, visto, voy, desayuno, estudio,tengo-yo, pasamos, estudiamos, dibujamos, cantamos- nosotros, vive-el, vamos- nosotros, llego, como, descanso, veo, preparo-yo, ayuda- ella, cenamos, jugamos, vemos- nosotros, ducho, acuesto, leo, duermo- yo
Պատասխանեք հետևյալ հարցերին տեքստի վերաբերյալ․
¿Dónde trabajan los padres de Maria?
Ellos trabajan en un hospital
¿Cuántos hermanos tiene Maria?
Maria tiene dos hermanos. Pedro y Ana.
¿Cómo se llama la hermana de Maria?
La hermana de Maria se llama Ana
¿Qué hace Maria después de despertarse?
Ella lave, cepille sus dientes y ella viste
¿Qué come Maria al desayunar?
No sabemos.
¿Qué hacen Maria y sus amigos en el colegio?
Ellos estudian cosas interesantes, dibujan y cantan
¿Cómo se llama el mejor amigo de Maria?
El mejor amigo de Maria se llama Sergio
¿Cómo va a casa Maria?
Maria va a la casa con su mejor amigo Sergio, ellos van a casa en autobús pero si hace buen tiempo ellos caminan a casa.
¿Qué hace Maria en casa?
Ella come, descansa un poco, ve la tele, prepara sus deberes, cena con su familia, juga con sus hermanos, ella ducha, se acuesta, lee un poco y duerme.
¿Quién ayuda a Maria a hacer sus deberé
La madre de Maria ayuda a ella para preparar sus deberes.
Հովհաննես Թումանյան- Անուշ
Խոսելով Անուշից կարող եմ ասել, որ պոեմը շատ գեղեցիկ է գրված և դիպչում է մարդու սրտին: Վերլուծելով այն, դեմ հանդիման ենք կանգնում մի մեծ ողբերգության առջև, որի պատճառները հիմնականում այդ ժամանակվա բարքերն ու ադաթներն էին, հետամնաց մտածելակերպը և հասարակության քննադատությանը արժանանալու վախը: Անուշը ինչ-որ չափով համարձակ ու կյանքով լեցուն աղջիկ է , ով փորձում է արգելքներ հաղթահարել հանուն սիրո: Նա դեմ գնալով հարազատների ու հասարակության ճնշմանը փորձում է սիրո իր վայելքը ապրել: Կարծում եմ Անուշի կերպարը այսօր այդքան էլ արդիական չէ, քանի որ այսօր մարդիկ ավելի ազատ են և ինքնուրույն:
Ինչ վերաբերում է Մոսիին, նրա մեղքը շատ մեծ է ու աններելի: Նա պարզապես իրավունք չուներ իր սխալ դատողությունների, դատարկ հպարտության պատճառով խլել երկու հոգու կյանք: Իսկ Սարոն ուժեղ և տաքարյուն տղա է, ով անմոռաց սիրում է Անուշին: Նրա սերն այնքան ուժեղ է Անուշի նկատմամբ, որ այդ սիրուց բորբոքված նա, անտեսելով սովորություններն ու բարքերը, հարսանիքի ժամանակ Մոսիի հետ կոխի բռնվելով տապալում է նրան գետնին: Նրա այս քայլը դառնում է ճակատագրական և պսակվում ողբերգությամբ: Պոեմում մասայական տեսարանները գեղեցիկ կերպով համեմում են այն և երևան են հանում այդ ժամանակվա իրականությունը լի բամբասանքներով ու քննադատություններով։
Անուշ պոեմը իր անչափ գեղեցիկ ոճով, անթերի հանգավորումով ու հիասքանչ համեմատություններով մի մեծ ու թանկարժեք գոհար է մեր գրականության մեջ։ Երկրորդ անգամ վերընթերցելով Անուշը, կրկին անգամ եկա այն եզրահանգման, որ Թումանյանի տաղանդը իրապես անսահման է:
Русский Язык
- 1. Прочитать поэму Лермонтова «Мцыри». Ответить на вопросы по тексту поэмы:
1) Как Мцыри попал в монастырь?
Мцыри попал в монастырь когда ему было 6 лет. Русский генерал взял маленького Мцыри в плен и вез его с собой. На пути к Тифлису мальчик заболел. Генерал оставил его жить в монастыре. Так Мцыри оказался в монастыре.
2) Сколько дней отсутствовал Мцыри в монастыре?
Мцыри отсутствовал в монастыре 3 дня. Он пробыл на свободе 3 дня, а затем снова попал в монастырь.
3) Где находится родина Мцыри?
Родиной Мцыри является горный Кавказ.
4) Почему Мцыри не достиг родины?
Мцыри считает, что он не достиг родины, потому что был воспитан в неволе.
5) С кем дрался Мцыри? Какой зверь стал соперником Мцыри?
Мцыри дрался барсом. Мцыри и барс становятся соперниками в схватке.
6) Какие нравственные ценности утверждает поэма Лермонтова «Мцыри»?
Поэт утверждает такие важные нравственные ценности, как любовь к своей Родине и свободолюбие.
7) Чего хотел Мцыри и о чем мечтал?
Мцыри хотел и мечтал снова увидеть свою родину, которую он не видел с шести лет.
8) Где происходят события поэмы Лермонтова «Мцыри»?
Поэма происходит в Грузии, в монастыре, в котором он прожил 11 лет.
9) Что для Мцыри значит жить?
Жить свободным.
10) Почему для Мцыри три дня побега были такими счастливыми?
Потому что он узнал новый мир и вкус свободы.
2. Найди интересную информацию о какой-нибудь выдающейся женщине и расскажи о ней.
Забел Есаян
Сегодня я хочу рассказать вам о Забеле Есаяне , о сильной женщине ,поэтессе и переводчице, профессоре литературы.
Забел Есаян родилась в 1878 годy, в разгар русско-турецкой войны, в одном из кварталов константинопольского района Ускюдар. Посещала начальную школу Святого Криста. С 1895 года жила в Париже, где изучала литературу и философию в Сорбонне.
Вдохновленная французским романтическим движением XIX века и возрождением армянской литературы на западно-армянском диалекте, она стала заниматься поэтическим творчеством. Она публиковала короткие рассказы, литературные эссе, статьи и переводы на французском и армянском языках в периодических изданиях «Меркюр де Франс», «Юманите». Корректировала французско-армянский словарь. Автор романов «В зале ожидания». «Вечерняя заря Скютари». Романы «Фальшивые таланты». «Даровитые люди». вызвали большой интерес к автору. Есаян разоблачала преступную политику султана Абдул-Хамида II по отношению к армянам. После младотурецкой революции в 1908 году Забел Есаян вернулась в Константинополь. В 1909 году она побывала в Киликии, в городе Адане и опубликовала серию статей о киликийской резне. Трагической судьбе армян в Киликии посвящены её произведения: роман «Среди руин» Константинополь, повесть «Проклятье», рассказы «Сафис» и «Новая невеста». Это не просто описание увиденного, но и обобщения и раздумья.
Есаян была единственной женщиной в списке армян, намеченных для ареста и депортации 24 апреля 1915 года в Османской империи младотурецким правительством. Но Забел, вместе с группой общественных деятельниц и жен арестованных, смогла избежать заключения и перебраться в Болгарию, а затем на Кавказ, в Тифлис, где занималась вопросами устройства армянских беженцев, записывая их рассказы о зверствах, которые имели место во время геноцида армян. Одновременно вела большую общественную деятельность, собирая для пострадавших деньги, одежду, питание и медикаменты.
1933 году она решила обосноваться в Советской Армении вместе со своими детьми.Живя в Армении, Есаян преподавала в Ереванском государственном университете западно-европейскую и армянскую литературу и продолжала писать.
3. Прочитайте текст «Женщины в современном обществе» и письменно изложите все мнения, которые были высказаны по этой проблеме. Напишите, с чем Вы согласны или не согласны и почему.
Я думаю, что все индивидуально. Все женщины разные ,в принципе, как и все люди на земле . Некоторым женщинам нравится ухаживать за домом ,за детьми а некоторым строить свою карьеру. Каждая женщина должна заниматься тем что ей нравитсa
4. Ситуация: Ваш друг собирается поехать в Вашу страну ( где вы сейчас находитесь) зимой. Расскажите
ему о погоде в Вашей стране в это время года. Посоветуйте, какую одежду нужно взять с собой.
Привет подруга! Как ты? Очень была рада узнать новости о том, что ты собираешься приехать ко мне в гости. Погода у нас постоянно меняется . Бывают солнечные дни ,бывает дождливо и холодно ,поэтому возьми с собой тёплые вещи и дождевик. Если решишь подольше остаться у меня , ещё бери с собой купальник потому что когда дни потеплеют, мы можем пойти на море поплавать. Приезжай поскорее , очень жду!
Կլոր Սեղան, Տիգրան Հայրապետյան:
Ուսումնասիրեցի Տիգրան Հայրապետյանի մի քանի հոդվածներ։ Եվ հիմա կցանկանայի խոսել «Համազգային անհեթեթության էջերից» հոդվածի մասին, հատկապես շեշտը դնելով այս մտքի վրա՝ «Երկիր Նաիրին ոչ մի իշխանավոր ավելի չսիրեց, քան ինքն իրեն կսիրեր»:
Տիգրան Հայրապետյանը, ամբողջությամբ հասկանալով և գիտակցելով մեր չքնաղ հայրենիքի ու պետականության կարևորությունը, միևնույն ժամանակ մեծ ցավով նշում է մեր երկրի իշխանավորների անսրտացավության, անպատասխանատու և էգոիստ վերաբերմունքի մասին: Երկրի ղեկավարը առաջին հերթին պետք է մտածի իր երկրի, իր ժողովրդի և իր բանակը զինելու մասին, հայրենիքին ծառայելու, նրա շահերը առաջ քաշելու մասին: Իսկ ի՞նչ են արել մեր երկրի ղեկավարները երկիրը թալանելուց և իրենց գրպանները լցնելուց զատ…Ոչինչ…
Հովհաննես Թումանյան Անուշ
Նախ ասեմ , որ ինձ համար Հովհաննես Թումանյանը հանճար է:
Խոսելով Անուշից կարող եմ ասել, որ պոեմը շատ գեղեցիկ է գրված և դիպչում է մարդու սրտին: Վերլուծելով այն, դեմ հանդիման ենք կանգնում մի մեծ ողբերգության առջև, որի պատճառները հիմնականում այդ ժամանակվա բարքերն ու ադաթներն էին, հետամնաց մտածելակերպը և հասարակության քննադատությանը արժանանալու վախը:
Անուշի Կերպարի վերլուծություն
Անուշը ինչ-որ չափով համարձակ ու կյանքով լեցուն աղջիկ է , ով փորձում է արգելքներ հաղթահարել հանուն սիրո: Նա դեմ գնալով հարազատների ու հասարակության ճնշմանը փորձում է սիրո իր վայելքը ապրել: Կարծում եմ Անուշի կերպարը այսօր այդքան էլ արդիական չէ, քանի որ այսօր մարդիկ ավելի ազատ են և ինքնուրույն:
Մոսիի մեղքը իմ կարծիքով շատ մեծ է ու աններելի: Նա պարզապես իրավունք չուներ իր սխալ դատողությունների, դատարկ հպարտության պատճառով խլել երկու հոգու կյանք:
Սարոյի կերպարի վերլուծություն
Սարոն ուժեղ և տաքարյուն տղա է, ով անմոռաց սիրում է Անուշին: Նրա սերն այնքան ուժեղ է Անուշի նկատմամբ, որ այդ սիրուց բորբոքված նա, անտեսելով սովորություններն ու բարքերը, հարսանիքի ժամանակ Մոսիի հետ կոխի բռնվելով տապալում է նրան գետնին : Նրա այս քայլը դառնում է ճակատագրական և պսակվում ողբերգությամբ:
Մասայական տեսարանները գեղեցիկ կերպով համեմում են պոեմը և երևան են հանում այդ ժամանակվա իրականությունը լի բամբասանքներով ու քննադատություններով։
EL HOMBRE INSENSATO
Había una vez un hombre muy pobre. Trabajaba día y noche pero seguía siendo igual de pobre. Un día, con las esperanzas perdidas, pensó en ir en busca de Dios para preguntarle que hasta cuándo iba a seguir con esa pobreza. Iba caminando, sin rumbo, sin norte, y de repente se encontró con un lobo.
– Buenos días, humano, ¿a dónde vas por estos caminos? – le preguntó el lobo.
– Me voy en busca de Dios – le dijo el hombre – Tengo que contarle mis penas.
– Pues si le encuentras, dile que hay un lobo con mucha hambre, que día y noche busca por montes y bosques pero no encuentra nada para comer. ¿Hasta cuándo voy a andar con hambre? Si me ha creado, pues que me dé algo de comer.
– ¡Se lo diré sin falta! – Le dijo el hombre y siguió su camino.
Anduvo por caminos difíciles y llegó a una casita de bosque. Había una chica preciosa sentada en la puerta.
– ¿A dónde vas, viajero? – preguntó la chica.
– Me voy en busca de Dios – contestó el hombre.
– Si le ves, cuéntale sobre mí. Dile que hay una chica joven, con mucha salud, muy rica… pero le falta la felicidad, siempre está triste. ¿Qué es lo que tengo que hacer?
– Se lo contaré – le prometió el hombre y se fue.
Pasó por campos y ríos hasta llegar a un árbol que había crecido a la orilla del río pero tenía las ramas secas.
– ¿A dónde vas, caminante? – le preguntó el árbol.
– Me voy a buscar a Dios.
– Espera un poco, quiero pedirte un favor. Dile a Dios que he crecido en la orilla del río pero durante todo el año estoy seco y desesperado. ¿Cuándo me crecerán las hojas verdes?
Siguió el hombre su camino y pasó por tierras difíciles. Debajo de una montaña, la espalda apoyada en una enorme roca, estaba Dios.
– Bienvenido seas, hijo. ¿Qué te ha traído hasta aquí? – le pregunto Dios al pobre.
– He venido para decirte que tienes que ser más justo, que a todos les tienes que mirar con los mismos ojos, no dar a unos más y a otros menos.
– Te he escuchado y te doy la suerte. A partir de ahora te harás rico, ve y disfrútalo. – dijo Dios
– Espera. Tengo más cosas que contarte. – El pobre le contó a Dios sobre el lobo hambriento, la chica triste y el árbol seco. Dios le dio respuesta sobre cada uno. El pobre le dio las gracias y se alejó.
Por el camino de vuelta encontró al árbol.
– ¿Te dijo Dios algo sobre mí? – pregunto el árbol seco.
– Me dijo Dios que debajo de ti hay un saco de oro. Hasta que no encuentres a alguien para que saque ese oro y tus raíces se extiendan en las profundidades de la tierra, nunca serás verde.
– ¡No te vayas pues! – dijo el árbol.- Ven, saca el oro. ¡Tú te enriquecerás y yo por fin tendré hojas verdes!
– Lo siento pero no puedo – le respondió el pobre – Dios me ha dado suerte, necesito llegar cuanto antes a casa para poder disfrutar mi vida.
Y se fue corriendo, hasta llegar donde la chica bonita.
– ¿Tienes alguna respuesta para mí? – preguntó la joven.
– Me dijo Dios que tienes todo pero sigues estando triste porque te falta el amor. Tienes que encontrar a un hombre que te quiera y te acompañe en la vida. Entonces ya no estarás triste. Vivirás feliz para siempre.
– ¡Pues quédate conmigo! Así seremos felices y no nos faltará de nada – exclamó la chica.
– No puedo, lo siento, no tengo tiempo para acompañarte. Dios me ha dado suerte, tengo que ir a encontrar esa suerte y disfrutar – dijo el pobre y se marchó.
Le cortó el camino el lobo hambriento.
– ¿Que te dijo Dios? – le preguntó el lobo.
– Después de ti, me encontré a una chica bonita y un árbol seco. La chica me pidió que le preguntara a Dios porqué estaba triste, siendo ella joven, con salud y rica. Y el árbol me pidió preguntarle a Dios que porqué, habiendo crecido a las orillas del río, estaba seco y sin vida. Dios me dijo que el árbol tenía un saco de oro enterrado debajo de su tronco y tenía que encontrar a alguien que lo sacase. Para la chica me dijo que tenía que encontrar el amor. El árbol me pidió que le sacara el oro para que sus raíces crecieran en profundidad y la chica me pidió acompañarla en el amor. Les dije que no puedo, que Dios me ha dado la suerte y tengo que ir a encontrarla y disfrutar.
– ¿Y qué noticias traes para mí entonces? – le pregunto el lobo.
– Me dijo que andarás hambriento todo el tiempo hasta que encuentres a un hombre insensato y te lo comas. Entonces ya no tendrás más hambre.
– ¡Pues más insensato que tú, no voy a encontrar a nadie! – dijo el lobo y se comió al pobre insensato.
Հանդիպում Վահրամ Մարտիրոսյանի հետ:
Դիտեցի գրող-սցենարիստ Վահրամ Մարտիրոսյանի հետ հանդիպում-զրույցը: Զրույցը անմիջական էր, խոսվեց նրա «Բամբակե Պատեր» գրքի մասին: Գիրքը, ճիշտ է, չեմ կարդացել սակայն ուսումնասիրելով հասկացա որ այն պատմում է սովետական ժամանակաշրջանի դժվարությունների մասին: Կարծում եմ, երբ Հայաստանում լինեմ գիրքը ձեռք կբերեմ և կկարդամ:
Հանդիպում- Քննարկում Աշոտ Բլեյանի հետ:
Դիտեցի Տիար Բլեյանի մասնակցությամբ հանդիպում-քննարկումը: Արծարծվեցին տարբեր թեմաներ, տրվեցին հետաքրքիր ու կարևոր հարցեր։ Քննարկման մեջ կարևոր թեմա էր հասարակության պառակտումը: Քանի որ արտաքին թշնամանքը արդեն մեզ կանգնեցրել է ցավոտ պարտության և իրավիճակի առջև, ներքին թշնամանքն ու պառակտումը էլ ավելի կբարդացնեն ստեղծված դրությունը: Սակայն խնդիրը նրանում է, որ ընդհանուր համաձայնության գալը տվյալ դեպքում շատ բարդ է, որովհետև չկա այնպիսի մի հանգուցալուծում, որ կբավարարի երկու կողմերի շահերը։ Խոսվեց նաև հայրենիքում ապրելու կարևորության մասին։ Ես նույնպես կարևորում եմ այդ փաստը և ցանկանում որպեսզի մոտակա տարիներին մեծ հայրենադարձություն լինի:
Մարիա Հակոբյան 